یکی از روش‌های فرهیخته نشان دادن خود در مهمانی‌ها، گلایه از سطح پایین مطالعه در جامعه‌ی ایرانی است. بارها این گلایه‌های طوطی‌وار را شنیده‌اید که مدت زمان مطالعه ایرانی‌ها بسیار اندک و تنها چند دقیقه در روز است. جدا از اینکه به روایت هری فرانکفورت، این گونه سخنان حرف مفت محسوب می‌شوند، "بایدی" که از این "هست"، نتیجه گرفته می‌شود توصیه به کتابخوانی است.

اما این توصیه پرسش‌ برانگیز است. آیا خواندن هر کتابی از نخواندنش بهتر است؟ اولویت با کدام است، دیدن یک فیلم خوب یا خواندن یک کتاب بد ؟ آیا بالا بودن سرانه‌ی مطالعه، بدون توجه به کیفیت کتاب ها و تنوع آنها رهگشای فرهنگ و جامعه است؟ آیا رساله‌های پوچ و ایدولوژیک همان ارزشی را دارند که کتاب‌های دوران ساز بشر؟

 حکمتی کهن در میان ما ایرانیان رایج است که زمان را طلا می‌داند. با توجه به زمان اندکی که می‌توان صرف کتابخوانی کرد؛ طلا را باید برای چیزهای ارزشمند خرج کرد. بخش کتاب هاونگاه شما را در استفاده بهتر از طلای عمرتان یاری خواهد کرد. هاونگاه تنها به معرفی کتاب‌های ارزشمند اکتفا نمی‌کند، بلکه کتاب‌های بی‌ارزش را نیز نقد خواهد کرد. امید است که این تجربه‌ها برای دوستداران و همراهان هاونگاه سودمند باشد.


 ایدون باد